Obywatele, którzy z jakiegoś powodu nie byli w stanie sami poradzić sobie z problemami życia codziennego i są dzisiaj na marginesie społecznym, blisko wykluczenia, ze względu na swoje bezrobocie czy bezdomność, znajdują się w podwójnie złej sytuacji. Z jednej strony ich życie już wygląda tragicznie, z drugiej – nawet mimo wielkich chęci i motywacji – często nie są w stanie powrócić na łono społeczeństwa, ponieważ zostali przez nie uznani za kompletnie niezdolnych do realizowania dla społeczności lokalnej jakiejkolwiek przydatnej funkcji i roli. Dlatego bardzo istotnym elementem działania wszystkich organizacji społecznych – zarówno tych finansowanych ze środków budżetowych państwa i zarządzanych centralnie, jak i tych nie będących organizacjami rządowymi – jest otwarcie odpowiedniego parasola bezpieczeństwa nad tymi jednostkami.
Głównym celem, jaki stawiają sobie wolontariusze i osoby zawodowo związane z pomocą na rzecz osób najbiedniejszych i najbardziej pokrzywdzonych przez los – jest ponowne zaadaptowanie tych ludzi do życia w społeczności. Dlatego w opinii osób pracujących w takich organizacjach społecznych pomoc typowo socjalna, polegająca na comiesięcznym udostępnianiu tym ludziom jakiejś sumy pieniędzy, rzadko kiedy wykorzystywane są do realnego przywrócenia się do życia w społeczeństwie. Zamiast wydawać taką pomocą na doprowadzenie siebie do porządku i utrzymanie socjalnego lokalu we względny porządku, co umożliwiłoby staranie się o jakiekolwiek zatrudnienie – nawet przy miejskich pracach porządkowych, pieniądze takie niejednokrotnie wydawane są na jedzenie i picie. Na mapie organizacji starających się zaktywizować zawodowo i kulturalnie tych ludzi przybywa więc takich, które nie chcą docierać do tych ludzi poprzez datki finansowe. Ich główne cele to przede wszystkim docieranie do świadomości zarówno samych potrzebujących jak i ich najbliższego otoczenia, że przejściowe życiowe problemy mogą przytrafić się każdemu. Dowodem cywilizacji i wysokiego poziomu naszej współczesnej kultury społecznej powinno być natomiast wzajemne wspieranie się w tych trudnych chwilach i stwarzanie sobie wzajemnie okazji do wyjścia na prostą.